اسماعیل بن حکم رافعیاسماعیل بن حکم رافعی (زنده در ۲۲۷ هـ)، از نوادگان ابورافع، از موالی پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و از محدثان صاحب کتاب در قرن سوم هجری قمری بوده است. برخی او را با اسماعیل بن رافع مدنی که از اصحاب امام سجاد (علیهالسّلام) بود، یکی میدانند. ۱ - معرفی اجمالیاسماعیل بن حکم رافعی، از نوادگان ابورافع، از موالی پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) بود. اسماعیل بن محمد بن عبدالله از او روایت دارد. برخی او را با اسماعیل بن رافع مدنی که از اصحاب امام سجاد (علیهالسّلام) بود، یکی میدانند. ذهبی در میزان الاعتدال میگوید که وی مذهب شیعه و در دوران واثق عباسی (خلافت ۲۲۷-۲۳۲ هـ) قاضی همدان بوده است. پس براساس قول ذهبی، قول اول نمیتواند صحیح باشد، چرا که ابنرافع صحابی امام سجاد (علیهالسّلام)، در قرن اول میزیست و ابنحکم رافعی در قرن سوم و در زمان حکومت واثق عباسی بوده است. رافعی کتابی داشته است. ۲ - مطالعه بیشتربرای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود. [۱۵]
نمازى شاهرودى، على، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۶۶۳.
[۱۷]
زنجانی، موسی، الجامع فی الرجال، ج۱، ص۲۴۹.
۳ - پانویس
۴ - منبعپژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۸۱، برگرفته از مقاله «اسماعیل بن حکم رافعی». ردههای این صفحه : راویان صاحب کتاب | محدثان شیعه سده سوم (قمری)
|